ΓΟΝΕΙΣ ΤΟΥ ΣΗΜΕΡΑ ΚΑΙ ΤΟΥ ΧΘΕΣ

Τα παλιά τα χρόνια, οι γονείς, διαισθανόμενοι την «αμάθειά» τους προσπαθούσαν να πείσουν τα παιδιά τους ότι ο δάσκαλός τους είναι αυτός που θα τους λύσει τα προβλήματα της μάθησης. Έτσι, οι δάσκαλοι, τα περασμένα χρόνια ήταν κάτι το «ιερό» στο χωριό, όλοι τον σεβόντουσαν, ταινίες γυρίστηκαν γι’αυτόν. Οι «αμαθείς» γονείς ήσαν αρκετά έξυπνοι, μέσα στην αμάθειά τους, να διδάξουν τα παιδιά τους να έχουν σαν πρότυπο το δάσκαλό τους.

Σήμερα οι ημιμαθείς γονείς, οι οποίοι με τον άλφα η βήτα τρόπο τελείωσαν ένα λύκειο, ξαφνικά έμαθαν τα πάντα και ο δάσκαλος "αναγκάζεται" να ντρέπεται να αναφέρει το επάγγελμά του! Μπροστά στα παιδιά τους είναι έτοιμοι να μιλήσουν υποτιμητικά γι’αυτόν που μοχθεί να διδάξει, είναι έτοιμοι να κατασπαράξουν το δάσκαλο. Στα μάτια των παιδιών ο δάσκαλος είναι ένα τίποτα. Κατάντια της κοινωνίας. Φυσικά είναι ένα γενικό πρόβλημα αυτό της παντογνωσίας και είναι χαρακτηριστικό της ημιμάθειας που διακρίνει την ελληνική κοινωνία. Είμαστε έτοιμοι να αντικαταστήσουμε το γιατρό, το δικηγόρο, τον αγρότη, .... .

Πράγματι είναι ένα λυπηρό φαινόμενο αυτό. Είναι λυπηρό να ακούς μαθητές, μεταφέροντας τα λόγια των γονέων τους, να μιλούν τόσο απαξιωτικά για το σύνολο των δασκάλων τους. Πρέπει να μάθουμε να δεχόμαστε αυτό που είμαστε μέσα στο σύνολο και να είμαστε έτοιμοι να παίξουμε το ρόλο που έχουμε μέσα στο χώρο μας. Δεν είναι κακό, κακό είναι ο δάσκαλος να γίνεται γιατρός, ο γιατρός αγρότης, ο αγρότης δάσκαλος,... .