Σάββατο 1 Σεπτεμβρίου 2007

ΕΚΠΑΙΔΕΥΣΗ-ΧΩΡΙΣ ΤΕΛΟΣ ΚΑΙ ΑΡΧΗ-

Πως προσδοκώ ο σημερινός δάσκαλος να είναι διαφορετικός από το υπόλοιπο της κοινωνίας μας;

Παρακολουθεί το παιδί του μαθήματα σε φροντιστήριο για 4 χρόνια, άριστος μαθητής, όλα καλά και ωραία, όλοι ευτυχισμένοι. Το 5ο έτος, για να μην τρέχει πέρα δώθε(!), αποφασίζει να "προσλάβει" μία δασκαλίτσα με proficiency για να κάνει μαθήματα στο σπίτι. Σε λίγα χρόνια θα γυρίζει πίσω με τα μούτρα εκεί κάτω.

Το θέμα μας όμως δεν είναι αυτό. Ο δάσκαλος αυτός, ο οποίος αύριο θα είναι δάσκαλος και του δικού μου παιδιού, εξαφανίστηκε, χωρίς να πεί ένα ευχαριστώ, ένα αντίο, κάτι βρε παιδί μου... . Το παιδί του με βλέπει στο δρόμο, θυμάται τι τους έλεγα για συμπεριφορές γονέων και πως πρέπει να είναι πάνω απ' όλα σωστοί πολίτες, τους ανέφερα παραδείγματα άσχημων συμπεριφορών γονέων, και ρίχνει τα μάτια του χαμηλά, βλέποντας μέσα από αυτά τα παραδείγματα, τη συμπεριφορά του δικού του γονιού! "γειά σας κύριε Λάμπη", μου λέει όλο παράπονο.

Είμαι όμως σίγουρος ότι σαν γονέας αυτός θα είναι πολύ καλύτερος από τον δικό του πατέρα!
Πως μπορεί να γίνει αυτή η κοινωνία καλύτερη όταν "σπουδαγμένος άνθρωπος" μαθαίνει στο παιδί του τέτοιες συμπεριφορές; Και δεν μιλάω για συμπεριφορά μέσα στο σχολείο! ("τόσα παίρνω, τόσα κάνω"!) Μιλάω για συμπεριφορά γονέα προς παιδί! Σκεφτείτε τί μπορεί αυτός ο κύριος να διδάξει τα "ξένα" παιδιά, τι συμπεριφορές!

ΛΑΜΠΗΣ

Δεν υπάρχουν σχόλια: