Εθελοντισμός ...

Καλή χρονιά με υγεία σε όλους!

1)Καθώς μπήκε η νέα χρονιά, σαν νέο ξεκίνημα, ας θυμηθούμε την αξία της προσφοράς με την προτροπή στον εθελοντισμό του «ΜΕΝΤΟΡΑ»:

Οι γιορτές πέρασαν και φροντίσαμε τους εαυτούς μας, τα παιδιά μας, την οικογένειά μας, τους φίλους μας, τους δικούς μας, πολλές φορές με υπερπληθώρα δώρων, φαγητών και γλυκών, αρκετά εκ των οποίων εν τέλει πετάχτηκαν. Όλα καλά με τους "δικούς μας" ανθρώπους...Τι γίνεται όμως με όλους εκείνους τους άλλους, που δεν έχουν "δικούς τους" να νοιαστούν, παιδιά, ενήλικες, ηλικιωμένους, είτε αυτοί βρίσκονται σε ιδρυματικούς χώρους, είτε έξω, εργαζόμενοι, λειτουργώντας στην κοινωνία όπως εμείς, αλλά δεν αποκαλύπτουν την απομόνωσή τους... Οι άνθρωποι αυτοί, που δυστυχώς έχουν ατυχήσει και δεν περιλαμβάνονται σε ένα από τα τελευταία ίσως οχυρά της ελληνικής κοινωνίας, την οικογένεια, υποφέρουν σιωπηλά... Πολλές φορές φοβούνται ότι η μοναξιά τους θα στιγματιστεί από τους συνανθρώπους τους και δε μιλούν για τη μοναξιά τους, ούτε ζητούν βοήθεια.

Οι Έλληνες φοβόμαστε ό,τι θυμίζει ευαλωτότητα, ό,τι είναι διαφορετικό, ό,τι θυμίζει δυσκολία κι απομόνωση. Τρέχουμε μακριά από αυτούς τους μοναχικούς ανθρώπους, σφιχταγκαλιάζοντας το ταίρι μας και τα ΔΙΚΑ μας παιδιά. Κλείνουμε τα μάτια, βέβαιοι ότι έτσι θα αποφύγουμε να έχουμε τη δική τους μοίρα - "μακριά από μας...". Γεμίζουμε την καθημερινή μας ατζέντα με μία ακόμη δραστηριότητα της μοντέρνας νεοελληνικής μας "θρησκείας": ΝΑ ΠΕΡΝΑΜΕ ΚΑΛΑ...

Σιγά σιγά όμως η δομή της ελληνικής κοινωνίας αλλάζει. Η οικογένεια, ο γάμος δεν είναι πια το ατράνταχτο, δεδομένο οχυρό-καταφύγιο, ακόμη κι ήταν δυσλειτουργικό, που ήταν κάποτε...Ίσως αντιληφθούμε ότι πληθαίνει ο αριθμός των παιδιών που εγκαταλείπονται ή παραμελούνται από τους ΕΛΛΗΝΕΣ γονείς τους. Ίσως αντιληφθούμε ότι πληθαίνει ο αριθμός των ηλικιωμένων γονιών που εγκαταλείπονται από τα ΕΛΛΗΝΟΠΟΥΛΑ παιδιά τους. Ίσως αντιληφθούμε ότι οι ευρύτερες οικογένειες πολλών ανθρώπων, απλά αδιαφορούν για τα ευάλωτα μέλη τους, απορροφημένες από το κυνήγι του δικού τους εσωστρεφούς κέρδους και της αγχώδους εκπλήρωσης του δόγματος της μοντέρνας νεοελληνικής μας «θρησκείας» : ΝΑ ΠΕΡΝΑΜΕ ΚΑΛΑ...

Αν θέλουμε να επιβιώσουμε με κάποιο αξιοπρεπές επίπεδο κοινωνικής υγείας, αυτές οι αντιλήψεις θα πρέπει να αλλάξουν. Θα πρέπει να στραφούμε προς το δόσιμο στους ανθρώπους γύρω μας. Οι άνθρωποι που βρίσκονται στο δρόμο μας, είτε στη δουλειά, είτε στην οικογένεια, είτε στη γειτονιά, δεν έρχονται τυχαία. Ας σκεφτούμε ποιοί από αυτούς θα επιθυμούσαν το απλό, ανθρώπινο ενδιαφέρον και την ευγένειά μας. Δεν χρειάζεται να είμαστε ούτε "ειδικοί", ούτε ψυχολόγοι, ούτε "φιλάνθρωποι" υπερόπτες ελεήμονες...Μιλώ για το απλό ανθρώπινο ενδιαφέρον, την παλιά καλή ευγένεια. Εκείνη, που μπαίνει στον κόπο να ρωτήσει με ειλικρίνεια κάποιον πώς είναι και νοιάζεται αρκετά να ακούσει την απάντησή του...

Μπορούμε να δώσουμε από τον εαυτό μας, το χρόνο, την ψυχική μας ενέργεια και την αγάπη μας, είτε στα άτομα γύρω μας, αν το επιθυμούν, είτε μέσω οργανισμών ή συλλόγων. Ειδικά για την εθελοντική εργασία, όταν την προσφέρουμε, βοηθούμαστε να:

δοκιμάσουμε να ξεπεράσουμε τα όρια του φόβου μας («πώς θα προσεγγίσω τον ανθρώπινο πόνο, με τρομάζει..»)
•
απορρίψουμε την άκρως ατομικιστική και καταναλωτική κουλτούρα της κοινωνίας μας (που ωθεί το άτομο να σκέφτεται μόνο για τη «δική του» δουλειά, τα «δικά του» παιδιά, τη «δική του» σχέση, τα «δικά του» χρήματα, τα «δικά του» προβλήματα, τη «δική του» ψυχοθεραπεία, τις «δικές του» ανάγκες κλπ. κλπ.)
•
αναγνωρίσουμε ότι ψυχική πληρότητα δεν μπορεί να έρθει όταν κάποιος είναι ερμητικά κλεισμένος στο «δικό του» εαυτό
•
δούμε ότι λίγη καλή διάθεση, λίγη πρόθεση για απλή φιλία και παρουσία δίνουν πολλή περισσότερη ικανοποίηση και ψυχική ανάταση από οτιδήποτε καταναλωτικό προσφέρεται για να ικανοποιήσει τις «δικές μας» ανάγκες. Αυτά που λείπουν από τη ζωή μας, δεν είναι αυτά που δεν μας δίνουν, αλλά αυτά που εμείς δεν δίνουμε.

2)Αναρτήθηκε νέο άρθρο σχετικά με τον σύγχρονο σεξισμό και πώς επηρεάζει τα σημερινά κορίτσια στο http://brightplanet.blogspot.com/2009/12/blog-post_22.html

3)Η κλιματική αλλαγή επηρεάζει, εκτός από τον άνθρωπο, πολλά είδη, κάποια εκ των οποίων έχουν εξαφανιστεί ή κινδυνεύουν άμεσα, όπως π.χ. η πολική αρκούδα (http://brightplanet.blogspot.com/2009/12/h.html) ή και η «δική» μας καφέ αρκούδα, που δυσκολεύεται να πέσει στον εποχικό χειμέριο ύπνο της, λόγω των υψηλών για την εποχή θερμοκρασιών. Όπως διδάσκουμε στα παιδιά μας βιολογία, γεωγραφία ή φυσική περιβάλλοντος θεωρώ εξίσου σημαντικό να μάθουν για τα είδη του ζωικού βασιλείου υπό εξαφάνιση, κάποια εκ των οποίων δεν πρόλαβαν καν να γνωρίσουν. Περισσότερες πληροφορίες σε ιστοτόπους περιβαλλοντικών οργανώσεων, όπως www.wwf.gr, www.arcturos.gr, σε πακέτα περιβαλλοντικής εκπαίδευσης των σχολείων, ενώ πολλά στοιχεία και υλικό στα αγγλικά για εκπαιδευτικούς βρήκα στο www.endangeredspecie.com

Πολλές ευχές για μια καλή και δημιουργική χρονιά!

Πρεκατέ Βικτωρία

Πρόεδρος «ΜΕΝΤΟΡΑ»