1989-2009: 20 ΧΡΟΝΙΑ!

1989-2009: 20 χρόνια εμπειριών, 20 χρόνια προσφοράς, 20 χρόνια με (πολλές) χαρές και (αρκετές) λύπες. Η πλειονότητα των χαρών να προέρχεται από τους μαθητές και αυτή των δυσάρεστων στιγμών να πηγάζει κυρίως από συμπεριφορές των γονέων. Από τους γονείς της δικής μας γενιάς, της ημιμάθειας, που ως γνωστόν είναι κατά πολύ πιο “επικίνδυνη” από αυτή της αμάθειας, που υποτίθεται ότι ήταν η γενιά των γονέων μας, και που μας δίδασκε: “ότι πει ο δάσκαλος, αυτός ξέρει»! Σήμερα έχουμε ένα δάσκαλο τουλάχιστον σε κάθε σπίτι, ένα γιατρό, ένα…, πολλά σε ένα!

Θα θυμάμαι πάντα τη χαρά ζωγραφισμένη στα πρόσωπα των παιδιών που έβλεπαν τα αποτελέσματα των προσπαθειών τους, αλλά και την απογοήτευση στα πρόσωπα αυτών που δεν τα κατάφεραν, τη προσπάθεια να τους στηρίξουμε για να συνεχίσουν τη προσπάθεια, να τους υπενθυμίζουμε ότι χάθηκε μία μάχη αλλά ο πόλεμος συνεχίζεται…
Θα θυμάμαι πάντα, και θα στηρίζομαι στο ευχαριστώ των γονέων αυτών, που αν και τα παιδιά τους ατύχησαν στη προσπάθειά τους, εκτίμησαν την προσπάθειά μας! Έχει πράγματι μεγάλη αξία αυτό το αληθινό ευχαριστώ.

Πάντα προσπαθώ να ξεχάσω: τη μητέρα που όταν της τηλεφώνησα να την ενημερώσω ότι το παιδί της δεν προσπαθεί όσο πρέπει, μου ζήτησε να ενημερώσω την αδελφή της ότι το παιδί της είναι “χειρότερο” από το δικό της! Δεν ξέρω αν πρέπει να γελάσω ή να μελαγχολήσω, μάλλον και τα δύο!
Τον δάσκαλο-πατέρα που ενώ για 4 ολόκληρα χρόνια προσπαθούσα να διδάξω το παιδί του και συμπεριφορές, αποφάσισε να “αποχωρίσει” χωρίς να προσπαθήσει να πει μία κουβέντα, ένα ευχαριστώ για όλα αυτά τα χρόνια προσπάθειας. Μελαγχολώ στη σκέψη ότι αυτός διδάσκει τα παιδιά μας, και φοβάμαι μήπως αύριο υπάρξει και δάσκαλος του δικού μου παιδιού.

Απογοητεύομαι όταν ο δάσκαλος του δημοσίου προσπαθεί να βρει “πελάτες” για ιδιαίτερα στη γυναίκα του, και χρησιμοποιεί τη προνομιακή αυτή θέση, για όφελος του σύγχρονου περιφερόμενου μαυραγορίτη …

Λυπάμαι όταν ο ίδιος γονέας επαινεί το δάσκαλο γιατί το παιδί του πέτυχε, και όταν το άλλο του παιδί αποτυγχάνει, φταίει ο δάσκαλος που και στις 2 περιπτώσεις είναι το ίδιο πρόσωπο! Φυσικά, ξέρουμε ότι η επιτυχία μας οφείλεται σ’ εμάς, ενώ η αποτυχία μας οφείλεται σε άλλους! “Πέρασε το παιδί μου” αλλά: “Το έκοψε το παιδί ο δάσκαλος” είναι εκφράσεις που χρησιμοποιούνται από γονείς πολύ συχνά για να αποδείξουν του λόγου το αληθές!

Ποτέ δεν θα ξεχάσω τη νεόπλουτη, καλοπαντρεμένη, άξεστη μητέρα, η οποία σε έξαλλη κατάσταση, παραμονή Χριστουγέννων, άρπαξε το γιο της και άλλαξε φροντιστήριο γιατί χωρίς να τη ρωτήσουμε, ζητήσαμε από τα παιδιά να αγοράσουν ένα βιβλίο-μυθιστόρημα για τις διακοπές, κόστους 4 ευρώ!

Εξοργίζομαι όταν ιδιώτες χρησιμοποιούν δημόσια σχολεία για να πλουτίζουν, κάνοντας μαθήματα, με την ανοχή όλων μας, χωρίς να προσφέρουν κάτι στις τοπικές κοινωνίες, ούτε καν τα έξοδα συντήρησης του χώρου που χρησιμοποιούν! Όταν γονείς βολεύονται ‘για να μη τρέχουν από δώ και από κει” ενώ ξέρουν το αποτέλεσμα των προσπαθειών.

ΣΥΝΕΧΙΖΕΤΑΙ!!!

ΚΑΤΑΓΓΕΛΙΑ ΓΙΑ ΤΟ ΘΑΝΑΤΟ ΤΟΥ 15ΧΡΟΝΟΥ

“Η κυβέρνηση, μετά τα σκάνδαλα άρχισε να δολοφονεί. Η εν ψυχρώ δολοφονία του 16χρονου μαθητή αποτελεί τη κορύφωση της αντιλαϊκής και αυταρχικής πολιτικής που ακολουθείται απ’ αυτή τη χώρα.

Οι φόβοι μας ότι θα θρηνήσουμε θύματα δυστυχώς επαληθεύτηκαν. Οι ένοχοι πρέπει να τιμωρηθούν.

Εκφράζουμε την οδύνη μας και την οργή μας.

Όλοι στα συλλαλητήρια και τις αγωνιστικές κινητοποιήσεις”.
Μαθητικές Κοινότητες Γενικού Λυκείου Ξυλοκάστρου

ΛΟΓΙΑ ΣΟΦΑ!

"ΟΙ ΑΝΟΗΤΟΙ ΔΙΔΑΣΚΟΝΤΑΙ ΟΧΙ ΑΠΟ ΤΑ ΛΟΓΙΑ ΑΛΛΑ
ΑΠΟ ΤΙΣ ΣΥΜΦΟΡΕΣ"!! ΔΗΜΟΚΡΙΤΟΣ

ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΕΣ- 11ος 2008

ΑΡΜΟΝΙΣΤΕΣ

ΠΑΤΗΣΤΕ ΕΔΩ ΓΙΑ ΝΑ ΤΑΞΙΔΕΨΕΤΕ!!!

Διακοπές 2008

Αύγουστος 2008, Κέρκυρα

Χρήσιμες Συμβουλές

Tα παρακάτω άρθρα αλιεύθηκαν στη παρακάτω διεύθυνση, επισκεφτείτε την για πολλά περισσότερα!!!
http://ygeia.tanea.gr/

Πλύσιμο χεριών
·Το καλό πλύσιμο των χεριών επιβάλλεται με την είσοδο στο σπίτι απ’ έξω, πριν και μετά το φαγητό, μετά την τουαλέτα ή σε κάθε περίπτωση που είναι βρόμικα, π.χ. μετά από παιχνίδι με υλικά όπως μπογιές ή πλαστελίνες
·Μην ξεχνάτε ότι τα νύχια θέλουν κόψιμο σε εβδομαδιαία βάση, γιατί αποτελούν εστίες μικροβίων.
·Προτιμήστε μια σαπουνοθήκη σε σχήμα παιχνιδιού με κάποιον αγαπημένο παιδικό ήρωα και πετσέτες με παιδικά σχέδια, τα οποία κεντρίζουν το ενδιαφέρον του παιδιού

Το καθημερινό μπάνιο
Σε κάθε περίπτωση είναι επιθυμητό το καθημερινό μπάνιο, ιδιαίτερα αν το παιδί πηγαίνει σε παιδικό σταθμό. Το καθημερινό λούσιμο δεν είναι απαραίτητο, εκτός αν τα μαλλιά έχουν λερωθεί από το παιχνίδι με τα χώματα. Έχετε υπόψη ότι δεν είναι καθόλου απαραίτητο να χρησιμοποιείτε σφουγγάρι ούτε μεγάλη ποσότητα σαπουνιού.
Είναι μάλιστα καλύτερα να χρησιμοποιείτε προϊόντα χωρίς αρώματα και να αποφεύγετε τα λάδια. Φροντίστε επίσης να χρησιμοποιείτε παιδικό σαμπουάν, που δεν τσούζει στα μάτια. Αν το παιδί δεν απολαμβάνει το μπάνιο και δυνανασχετεί, μπορείτε να συμφωνήσετε να κάνετε καθημερινά ένα γρήγορο ντους με καλό πλύσιμο στις περιοχές, όπως χέρια, πατούσες, γεννητικά όργανα, μασχάλες και πρόσωπο.
Μπορείτε να κάνετε πιο ευχάριστη την ώρα του μπάνιου βάζοντας μουσική ή παροτρύνοντας το παιδί να διαλέξει τα δικά του παιδικά αφρόλουτρα και σαμπουάν, τα οποία μπορεί να είναι σε σχήμα παιχνιδιών.
Βοηθήστε το να χαλαρώσει λούζοντας τα μαλλιά με απαλές κινήσεις ξεκινώντας από μπροστά προς τα πίσω, όπως ακριβώς στο κομμωτήριο και προτρέποντάς το να πηγαίνει το κεφαλάκι προς τα πίσω, ώστε να μην πέφτει το νερό με το σαπούνι στο πρόσωπο.
Φροντίδα δοντιών
Η φροντίδα των πρώτων δοντιών συνεχίζεται και εντατικοποιείται κατά τον τρίτο χρόνο, με στόχο την προστασία και ενίσχυσή τους. Η φροντίδα, εξάλλου, των πρώτων δοντιών αποτελεί το υπόβαθρο για την ανάπτυξη και την ανώδυνη έξοδο των μόνιμων δοντιών. Αυτό σημαίνει ότι υγιή νεογιλά δόντια δημιουργούν τις προϋποθέσεις για υγιή μόνιμα δόντια.
Γι’ αυτό από την αρχή του τρίτου χρόνου -αν δεν έχει γίνει πιο νωρίς-θα πρέπει να ξεκινήσει πλέον το συστηματικό βούρτσισμα των δοντιών του παιδιού, το οποίο πρέπει να γίνεται δύο με τρεις φορές την ημέρα. Αν το παιδί δεν είναι συνεργάσιμο, εξασφαλίστε τουλάχιστον ότι βουρτσίζονται τα δόντια πριν το βραδινό ύπνο, γιατί το σάλιο κατά τη διάρκεια του ύπνου είναι λιγότερο, με αποτέλεσμα να αυξάνει η πιθανότητα εμφάνισης τερηδόνας. Γι’ αυτό:
·Προμηθευτείτε μία μαλακή παιδική οδοντόβουρτσα και οδοντόπαστα με φθόριο για παιδιά. Να θυμάστε ότι στα μικρά παιδιά απαιτείται μικρή ποσότητα οδοντόπαστας, περίπου όσο το κεφάλι καρφίτσας πάνω στην οδοντόβουρτσα.
·Δείξτε στο παιδί πώς να βουρτσίζει τα δόντια του κι αφήστε το να πειραματιστεί και να παίξει με την όλη διαδικασία. Κάντε κι εσείς το ίδιο, δίνοντας το σωστό παράδειγμα.
·Στη συνέχεια, θα πρέπει να συνεχίσετε εσείς το σχολαστικό καθάρισμα των δοντιών. Το τελικό βούρτσισμα πρέπει πάντα να γίνεται από έναν ενήλικο για να εξασφαλίζεται η αποτελεσματικότητά του. Για να αποφύγετε τις αντιδράσεις, κρατήστε το παιδί στην αγκαλιά, βάζοντάς το στο πλάι.
·Περάστε το χέρι γύρω από τον ώμο του και βουρτσίστε τα δόντια με την οδοντόβουρτσα με το άλλο χέρι, με κινήσεις που ξεκινούν από τα ούλα προς τα κάτω για την πάνω οδοντοστοιχία και από τα ούλα προς τα πάνω για την κάτω.
·Χρησιμοποιώντας ένα πλαστικό ποτηράκι εκπαιδεύστε το να πίνει μικρές γουλιές και να φτύνει το νερό στο νιπτήρα.
·Εξηγήστε στο μικρό σας ότι δεν πρέπει να καταπίνει την οδοντόκρεμα. Δώστε του το ποτηράκι και δείξτε του πώς να γεμίζει το στόμα με νερό και μετά να το φτύνει. Αν επιμένει να καταπίνει την οδοντόκρεμα, προτιμήστε να πλένετε σε πρώτη φάση τα δόντια του με σκέτο νερό.
·Να ξεπλένετε πολύ καλά την οδοντόβουρτσα και να τη φυλάτε σε μέρος προστατευμένο από μικρόβια ή βακτηρίδια. Αντικαταστήστε την κάθε μήνα.
·Η πιθανή κατανάλωση ζάχαρης και γλυκών πρέπει πάντα να ακολουθείται από τον καθαρισμό των δοντιών.

ΔΙΑΒΑΣΑ...

"Η ΑΚΑΤΑΝΙΚΗΤΗ ΕΠΙΘΥΜΙΑ ΤΩΝ ΓΟΝΙΩΝ ΝΑ ΠΡΟΒΑΛΟΥΝ ΤΙΣ ΕΠΙΘΥΜΙΕΣ ΤΟΥΣ ΣΤΑ ΠΑΙΔΙΑ ΤΟΥΣ"!!!

Διάβασμα και παιδική ψυχή

Δρ. Λίζα Βάρβογλη, Ph.D. Ψυχολόγος Ψυχοθεραπεύτρια

Το έντονο σχολικό πρόγραμμα και ο ρυθμός που επιβάλλει, συχνά στερούν από τα παιδιά τη χαρά που προσφέρει η ανάγνωση ενός παιδικού βιβλίου. Το παιδάκι που τρέχει από το σχολείο στα ιδιαίτερα κι έχει να μελετήσει και να κάνει εργασίες στο σπίτι για την άλλη μέρα ζει ένα κουραστικό σχολικό πρόγραμμα, το οποίο συνήθως εξισώνει την έννοια του βιβλίου με τη μελέτη και τη σκληρή δουλειά.Το αποτέλεσμα είναι να αποξενώνεται το παιδί από το βιβλίο και να επιδιώκει άλλες δραστηριότητες στον ελεύθερό του χρόνο. Αλλά και οι γονείς, από την πλευρά τους, μερικές φορές κάνουν το σφάλμα να εξισώνουν την ανάγνωση βιβλίων με την απόκτηση μιας συγκεκριμένης πληροφορίας ή ως μορφωτικό εφαλτήριο, με αποτέλεσμα να μην έχουν διδάξει στο παιδί τους τη χαρά της ανάγνωσης και την απόλαυση της εξερεύνησης του κόσμου των λέξεων και των ιδεών.

Το παιδικό βιβλίο αποτελεί παράθυρο στη φαντασία αλλά και τη σκέψη του παιδιού. Ο συνδυασμός της εικονογράφησης με το κείμενο προσφέρει διπλή αισθητική απόλαυση: στα μάτια και στ' αυτιά. Η δύναμη που έχουν οι εικόνες και οι λέξεις επιτρέπουν στο παιδί να ταξιδέψει στο χώρο της φαντασίας, να ονειρευτεί, να σκεφτεί μεγάλα ζητήματα τα οποία μια παιδική ιστορία μπορεί να προσεγγίσει με απλό τρόπο, συγκαλυμμένα στη ροή του παραμυθιού και ίσως να βρει λύσεις σε θέματα που το απασχολούν.
Το παιδί μαθαίνει τη δύναμη των λέξεων και της έκφρασης ως επικοινωνία με τον εαυτό και τους άλλους. Το παιδικό βιβλίο του επιτρέπει να βάλει τον εαυτό του στη θέση του ήρωα, να ταυτιστεί μαζί του ή να τον απορρίψει, να πλάσει με το νου του εικόνες και σκηνές, να φανταστεί πιθανά σενάρια, να εξερευνήσει διάφορες εκδοχές του ίδιου θέματος, και να περάσει όμορφα μέσα στις σελίδες ενός βιβλίου.
Το παιδικό βιβλίο έχει τη δύναμη να μεταδώσει πολιτισμικές αξίες, να διαμορφώσει ήθος, χαρακτήρα και συνείδηση. Και για να τα πετύχει όλα αυτά δε χρειάζεται να είναι ένα συγκεκριμένο είδος βιβλίου ή μιας συγκεκριμένης πολιτικής ή θρησκευτικής τοποθέτησης: οι ίδιες οι ανθρώπινες αξίες ξεπροβάλλουν μέσα από τις σελίδες των περισσότερων παιδικών βιβλίων, συνήθως με αλληγορικό και όχι άμεσα διδακτικό τρόπο.

Ωστόσο, το παιδί, που είναι στο στάδιο της διαμόρφωσης του κοινωνικο-ψυχικού του κόσμου, αναζητάει τα μηνύματα εκείνα που θα του δείξουν το δρόμο και θα του δώσουν κάποιες γενικές κατευθυντήριες γραμμές, κι έτσι ρουφάει άπληστα αυτά που έχει να του δώσει το βιβλίο.
Μέσα από πολλαπλές ψυχικές διεργασίες βγάζει τα συμπεράσματά του, αναπτύσσει την κρίση του, έρχεται αντιμέτωπο με τους φόβους, τις επιθυμίες και τις συγκρούσεις του και, τελικά, ισορροπεί μέσα από την "περιπέτεια" της ανάγνωσης.
Η ανάγνωση παιδικών βιβλίων, ήδη από τη βρεφική ηλικία, δίνει στο παιδί μια ακόμα ευκαιρία ν' αναπτύξει καλύτερα τις γλωσσικές του ικανότητες και να χτίσει γερά θεμέλια πάνω στα οποία στη συνέχεια θα στηριχθούν οι ικανότητές του για ανάγνωση και, γενικότερα, για μάθηση.

'Oμως, ίσως μια από τις σημαντικότερες λειτουργίες της ανάγνωσης παιδικών βιβλίων είναι το γεγονός ότι φέρνει το παιδί και το γονιό πιο κοντά. 'Oσο ο γονιός διαβάζει στο παιδί, δημιουργείται μια ζεστή και όμορφη σχέση, όπου τόσο η μητέρα ή ο πατέρας όσο και το παιδί απολαμβάνει τη συντροφιά του άλλου και δένεται ακόμα περισσότερο μαζί του. Η ανάγνωση βιβλίων επιτρέπει στο γονιό και το παιδί να θίξουν δύσκολα θέματα και ανοίγει διαύλους επικοινωνίας για μια ζωή.

Για να μάθει το παιδί να διαβάζει χρειάζεται ν' αναπτύξει πλειάδα ικανοτήτων, όπως, να μάθει να:
- Χρησιμοποιεί τη γλώσσα στη συζήτηση - Ακούει και να απαντά σε ιστορίες που του διαβάζουν - Αναγνωρίζει και να ονομάζει τα γράμματα της αλφαβήτου - Προσέχει τους ήχους της ομιλουμένης. - Συνδέει τους ήχους της γλώσσας με τα γράμματα για να βρει τον "κώδικα" της ανάγνωσης - Διαβάζει συχνά, ώστε να αναγνωρίζει τις λέξεις εύκολα κι αυτόματα - Μάθει και ν' αρχίσει να χρησιμοποιεί νέες λέξεις - Κατανοεί αυτό το οποίο διαβάζει

Πώς να βοηθήσετε το παιδί σας
- Δώστε στο παιδί σας ερεθίσματα, προσφέροντάς του βιβλία και άλλο έντυπο υλικό - Διαβάστε στο παιδί σας, ήδη από πολύ μικρή ηλικία, ποιηματάκια, στιχάκια και απλά βιβλία με εικόνες - Για παιδιά μεγαλύτερης ηλικίας, δώστε τους να διαβάσουν βιβλία στο επίπεδο των αναγνωστικών τους ικανοτήτων και, παράλληλα, διαβάστέ τους βιβλία πιο "δύσκολα" και για λίγο μεγαλύτερες ηλικίες, ώστε να δώσετε στο παιδί παραπάνω ερεθίσματα, τόσο για γλωσσική ανάπτυξη όσο και για ανάπτυξη της σκέψης και της κριτικής ικανότητάς τους - Βοηθήστε το παιδί να μάθει και να χρησιμοποιεί νέες λέξεις - Βοηθήστε το παιδί σας να σκεφτεί σχετικά με το διάβασμα και το περιεχόμενο της ανάγνωσης - Διαβάστε και ξαναδιαβάστε στο παιδί τα ίδια βιβλία - Κάντε την ανάγνωση καθημερινή πρακτική - Δώστε το καλό παράδειγμα διαβάζοντας βιβλία, εφημερίδες και περιοδικά.

Τρόποι ανάγνωσης

Ο γονιός διαβάζει στο παιδί

- Το μικρό παιδί (που δεν έχει μάθει ακόμα ανάγνωση) παριστάνει ότι διαβάζει, κρατώντας το βιβλίο και λέγοντας ό,τι θυμάται από την ανάγνωση που του έκανε ο γονιός ή αυτοσχεδιάζοντας καθώς βλέπει τις εικόνες

- Το παιδί διαβάζει φωναχτά

- Το παιδί διαβάζει από μέσα του

- Το παιδί διαβάζει σε άλλα παιδιά (πχ μικρότερο αδερφάκι)

- "Συνεταιρικό" διάβασμα, όπου (πχ στην τάξη) ένα παιδί διαβάζει μία παράγραφο, άλλο παιδί διαβάζει την επόμενη, κοκ.

ΣΠΟΥΔΕΣ ΣΤΟ ΕΞΩΤΕΡΙΚΟ-ΑΝΟΙΚΤΟΙ ΟΡΙΖΟΝΤΕΣ

ΕΡ.: Συμφωνείτε ότι τα νεά παιδιά, σήμερα, είναι πιο φοβισμένα για το μέλλον τους;

ΑΠ.: Οχι. Με τη διεθνοποίηση της εκπαίδευσης, με όλο και περισσότερα παιδιά να έχουν την ευκαιρία να σπουδάζουν και μακριά από τη χώρα τους, βλέπω να έχουν ανοιχτεί καινούργιοι ορίζοντες κατανόησης και συνεργασίας μεταξύ των ανθρώπων, που είναι το καλύτερο όπλο, μαζί με τη γνώση, για να δει κάποιος το μέλλον με αισιοδοξία.

ΕΡ.: Οταν μιλάτε για ανάγκη να σπουδάζει κανείς έξω, μήπως εννοείτε μόνο να φεύγει κάποιος από τη χώρα του και να πηγαίνει στην Αμερική;

ΑΠ.: Προς Θεού, όχι. Τόνισα και στη διάλεξή μου ότι και εμείς στην Αμερική, και ιδιαίτερα στο Yale, ενθαρρύνουμε τους φοιτητές μας να πάνε να συνεχίσουν τις σπουδές τους, ή έστω να κάνουν ένα - δύο εμβόλιμα χρόνια σε πανεπιστήμια του εξωτερικού. Είναι πάρα πολλοί αυτοί που το κάνουν, και συνεχώς ο αριθμός μεγαλώνει. Πηγαίνουν σ' όλα τα μέρη του κόσμου. Στην Ευρώπη, στην Ινδία, στην Αυστραλία, στη Τουρκία, σε χώρες της πρώην Σοβιετικής Ενωσης.

Ρίτσαρντ Λέβιν πρόεδρος του Πανεπιστημίου του Yale

ΕΛΕΥΘΕΡΟΤΥΠΙΑ 10-5-2008

Από τα 15, αποφάσισε τι θα σπουδάσεις!!!

Ρίτσαρντ Λέβιν πρόεδρος του Πανεπιστημίου του Yale, ΗΠΑ (10-5-2008, Ελευθεροτυπία)

«Η διεθνοποίηση της εκπαίδευσης ίσως κάνει τον κόσμο μας καλύτερο»

Από συνέντευξη του Λέβιν στον ΧΡΗΣΤΟ ΜΙΧΑΗΛΙΔΗ

Ερ.: Στην Ελλάδα, ξέρετε τα παιδιά πιέζονται από πολύ νωρίς να αποφασίσουν ποιον δρόμο, ακαδημαϊκά, θα ακολουθήσουν, και έχω την αίσθηση ότι με τα χρόνια, φτιάξαμε έτσι μια κοινωνία συμβιβασμένων επιστημόνων.

Χαμογελάει, σαν να θέλει να πει το γνωστό, αμερικάνικο «Ι know what you mean», δηλαδή, «ξέρω ακριβώς τι εννοείτε», και απαντά:

Απ.: Γι' αυτό και εγώ είμαι ένθερμος υποστηρικτής του δικού μας, αμερικανικού μοντέλου, στο οποίο ο κάθε φοιτητής δεν αποφασίζει σε ποιον κλάδο επιθυμεί, τελικώς, να ειδικευθεί, εάν δεν ολοκληρώσει πρώτα δύο χρόνια σπουδών στο πανεπιστήμιο, σε οποιονδήποτε κλάδο.
Ετσι, εκεί, δεν είναι καθόλου παράξενο, ένας φοιτητής να ξεκινήσει την ακαδημαϊκή του περιπέτεια με σπουδές στην Ιστορία, και μετά τα δύο πρώτα χρόνια να ανακαλύψει ότι τον ενδιαφέρει η Νομική, ακόμα και η Βιολογία.

Μόνο ο δάσκαλος μετράει!

Επιμέλεια: Του ΤΑΚΗ ΜΙΧΑ

Η ΠΟΙΟΤΗΤΑ της πρωτοβάθμιας και δευτεροβάθμιας εκπαίδευσης σε μια χώρα δεν εξαρτάται ούτε από τις κρατικές δαπάνες, ούτε από το μέγεθος της τάξης, ούτε από τον «προοδευτικό» χαρακτήρα των εκπαιδευτικών μεταρρυθμίσεων!

Εξαρτάται από έναν και μοναδικό παράγοντα: την ποιότητα του εκπαιδευτικού προσωπικού. Τα επιτυχημένα εκπαιδευτικά συστήματα στον κόσμο είναι εκείνα που καταφέρνουν να εντάσσουν στο διδακτικό τους προσωπικό τους πιο ταλαντούχους. Αυτό είναι το συμπέρασμα στο οποίο καταλήγει η έρευνα την οποία έκανε η γνωστή εταιρεία συμβούλων McKinsey. Στόχος της ογκώδους έρευνας -που πραγματοποιήθηκε τα έτη 2000 με 2007- ήταν να εντοπίσει τους παράγοντες εκείνους που παίζουν τον καθοριστικό ρόλο στην ποιότητα της πρωτοβάθμιας και δευτεροβάθμιας παιδείας.
Από τις 122 μελέτες του ΟΟΣΑ, μόνο οι 9 έδειξαν ότι η μείωση των μαθητών ανά τάξη και η αύξηση καθηγητών βελτιώνει τις μαθητικές επιδόσεις. Οι άλλες 103 κατέγραψαν ως κυριότερο παράγοντα την ποιότητα του εκπαιδευτικού (φωτ. Reuter)
………Ενα από τα πρώτα συμπεράσματα της έρευνας είναι ότι οι δαπάνες για την παιδεία καθώς και το μέγεθος της τάξης δεν φαίνεται να παίζουν ουσιαστικό ρόλο στις επιδόσεις των μαθητών.…… όλες οι έρευνες δείχνουν ότι η μείωση του μεγέθους της τάξης δεν έχει σημαντικές επιπτώσεις στις επιδόσεις των μαθητών. ….
….ότι δεν υπάρχει καμιά σχέση είτε ότι υπάρχει αρνητική σχέση -δηλαδή η μείωση του αριθμού των μαθητών σε μια τάξη όχι μόνο δεν βελτιώνει τις επιδόσεις αλλά ενίοτε τις χειροτερεύει.
Η εξήγηση είναι απλή: στο βαθμό που η μείωση του μεγέθους των τάξεων σημαίνει περισσότερους καθηγητές, αυτό συνεπάγεται -με σταθερό το επίπεδο των δαπανών- αφ' ενός λιγότερα χρήματα για κάθε καθηγητή και αφετέρου -και αυτό είναι το πιο σημαντικό- μειωμένες απαιτήσεις στην επιλογή του διδακτικού προσωπικού.


Ο κυριότερος παράγοντας που φαίνεται να επηρεάζει τις μαθητικές επιδόσεις είναι η ποιότητα του εκπαιδευτικού προσωπικού.
…Οι επιπτώσεις για τον μαθητή, σύμφωνα με την έκθεση, ενός χαμηλής ποιότητας δασκάλου στα πρώτα χρόνια του σχολείου, μπορεί όχι απλώς να είναι αρνητικές αλλά και μη αντιστρέψιμες. Οπως δείχνει μια σειρά ερευνών, οι μαθητές που δεν κάνουν αρκετή πρόοδο τα πρώτα χρόνια στο δημοτικό σχολείο, λόγω ενός κακού δασκάλου, έχουν ελάχιστες πιθανότητες να ανακάμψουν αργότερα.Τα καλύτερα εκπαιδευτικά συστήματα στρατολογούν συστηματικά τους πιο προικισμένους για να τους εντάξουν στο εκπαιδευτικό προσωπικό. Αυτό το επιτυγχάνουν μέσω της αυστηρής επιλογής των ατόμων που θα φοιτήσουν σε παιδαγωγικές ακαδημίες ή ανάλογα ιδρύματα. Τα καλύτερα εκπαιδευτικά συστήματα στον κόσμο στρατολογούν τους δασκάλους από το κορυφαίο 5%- 30% των αποφοίτων.
Αντίστροφα τα κακά εκπαιδευτικά συστήματα συνήθως ελκύουν τους χειρότερους. Είναι χαρακτηριστικό ότι στη Μέση Ανατολή -όπου το επίπεδο της παιδείας είναι ιδιαίτερα χαμηλό- οι δάσκαλοι προέρχονται από το χειρότερο 30%. Το ίδιο παρεμπιπτόντως ίσχυε και μέχρι πρόσφατα στις ΗΠΑ!

Ενα άλλο χαρακτηριστικό στοιχείο των καλών εκπαιδευτικών συστημάτων είναι ότι δίνουν μεγάλη έμφαση στη σωστή επιλογή των ατόμων που θα αναλάβουν ηγετικό ρόλο στο σχολείο (διευθυντές, γυμνασιάρχες λυκειάρχες).
Ολες οι έρευνες δείχνουν ότι χωρίς έναν αποτελεσματικό και ικανό ηγέτη, ένα σχολείο είναι αδύνατο να αναπτύξει μια κουλτούρα υψηλών προσδοκιών ή να προσπαθεί να επιτύχει συνεχή βελτίωση. Ο μοναδικός ρόλος και η μοναδική υποχρέωση του διευθυντή ενός σχολείου είναι να επιβλέπει την ποιότητα της διδασκαλίας του απασχολούμενου εκπαιδευτικού προσωπικού. Δεν έχει καμιά άλλη γραφειοκρατική υποχρέωση, έτσι ώστε να μπορεί να αφοσιωθεί απερίσπαστα στο έργο του, που είναι η βελτίωση της διδασκαλίας των υφισταμένων του.
(www.tmichas.wordpress.com)

ΕΛΕΥΘΕΡΟΤΥΠΙΑ - 07/04/2008

Ημιμάθεια vs Αμάθεια

Η Ελληνική κοινωνία βρίσκεται σε ένα μεταβατικό στάδιο, το στάδιο της "ημιμάθειας", μία πολύ άσχημη κατάσταση για μία κοινωνία, απαραίτητη όμως για τη μετάβαση σε ένα ανώτερο στάδιο.

Η τωρινή γενιά των 40-50αρηδων, έχοντας αποτελεσματικά ολοκληρώσει το λύκειο, νοιώθει απέναντι στους γονείς τους "ανώτερη", ότι γνωρίζει τα πάντα, παρότι δεν ισχύει κάτι τέτοιο. Νοιώθουν και δρούν ως δάσκαλοι, γιατροί, δικηγόροι και ότι άλλο προκύψει στη ζωή τους, ανάλογα!

Η προηγούμενη γενιά, γνωρίζοντας ότι δεν γνωρίζουν, έτρεχαν στον ειδικό να μάθουν και να βρουν λύσεις στα προβλήματά τους. Η τωρινή έχει λύσεις για όλα! Τα έχει μάθει όλα τελειώνοντας ένα λύκειο η ένα πανεπιστήμιο!

Στάδιο είναι, θα περάσει, υπομονή!

ΠΡΟΦΙΛ ΕΠΙΤΥΧΗΜΕΝΟΥ ΚΑΙ ΑΠΟΤΥΧΗΜΕΝΟΥ

ΠΡΟΦΙΛ ΕΠΙΤΥΧΗΜΕΝΟΥ ΚΑΙ ΑΠΟΤΥΧΗΜΕΝΟΥ

1. Ο νικητής κάνει λάθη και λέει: «Έκανα λάθη».
Ο αποτυχημένος λέει: «Δεν έφταιξα εγώ».

2. Ο νικητής αποδίδει τη νίκη του στην καλή του τύχη, παρόλο που δεν οφείλεται εκεί.
Ο αποτυχημένος αποδίδει την ήττα του στην κακή του τύχη, παρόλο δεν οφειλόταν εκεί.

3. Ο νικητής δουλεύει περισσότερο από τον αποτυχημένο και έχει πιο πολύ ελεύθερο χρόνο.
Ο αποτυχημένος είναι πάντα «πολύ απασχολημένος»!

4. Ο επιτυχημένος αντιμετωπίζει το πρόβλημα.
Ο αποτυχημένος το αποφεύγει.

5. Ο νικητής δείχνει ότι λυπάται επανορθώνοντας.
Ο αποτυχημένος λέει ότι λυπάται αλλά την επόμενη φορά κάνει πάλι τα ίδια.

6. Ο νικητής ξέρει πότε να αγωνισθεί και πότε να συμβιβασθεί.
Ο αποτυχημένος συμβιβάζεται εκεί όπου δεν πρέπει και αγωνίζεται για πράγματα
ασήμαντα.

7. Ο νικητής λέει: «Είμαι καλός, μα όχι τόσο καλός όσο θα έπρεπε».
Ο αποτυχημένος λέει: «Ε, δεν είμαι και τόσο κακός όσο άλλοι»!

8. Ο νικητής σέβεται τους ανώτερούς του και προσπαθεί να μάθει από αυτούς.
Ο αποτυχημένος δυσφορεί με τους ανώτερούς του και προσπαθεί να τους βρει ψεγάδια.

9. Ο νικητής δεν νοιώθει απλά υπεύθυνος για τη δουλειά του.
Ο αποτυχημένος λέει: «Εγώ απλά δουλεύω εδώ».

10. Ο νικητής λέει: «Θα πρέπει να υπάρχει και καλύτερος τρόπος για να γίνει αυτό».
Ο αποτυχημένος λέει: «Γιατί να το αλλάξουμε; Έτσι γινόταν πάντα».

Διαβάσαμε...

Διαβάσαμε…
Η τυραννία της μεταμέλειας γεννιέται όταν η αυτοκριτική εκφυλίζεται σε απώλεια αυτοεκτίμησης και αυτομαστίγωση..

..είναι πιο εύκολο να αισθάνεσαι ένοχος για το παρελθόν από
το να αναλαμβάνεις τις ευθύνες σου απέναντι στο παρόν…

…είναι μάλλον εύκολο να μετανιώνεις για τα εγκλήματα των
προγόνων σου, ενώ είναι πιο δύσκολο να αναμετριέσαι με
την πραγματικότητα του σύγχρονου κόσμου.

Πασκάλ Μπρύκνερ ‘‘Η τυραννία της μεταμέλειας’’ «Αστάρτη»